O seu arco triunfal, na capela maior, deprimido, é o seu único vestixio conservado do primitivo templo do medievo. Son importantes as súas columnas con capiteis vexetais esquemáticos e as súas bases áticas, detalles propios do modo de facer románico. No ano 1928 déronlle máis alto os muros para facer unha bóveda de tixolos, facendo que desaparecesen do exterior as solucións do románico.